آمد آمد
با دلجويي
گفتا با من
تنها منشين
برخيز و ببين
گلهاي خندان صحرايي را
از صحرا درياب اين زيبايي را
با گوشه گرفتن
درمان نشود غم
برخيز و به پا كن
شوري تو به عالم
تو كه عزلت گزيده اي
غم دنيا كشيده اي
ز طبيعت چه ديده اي تو
تو كه غمگين نشسته اي
ز جهان دل گسسته اي
به چه مقصد رسيده اي تو
*****
آمد آمد
با دلجويي
گفتا با من
تنها منشين
برخيز و ببين
گلهاي خندان صحرايي را
از صحرا درياب اين زيبايي را
زين همه طراوت از چه رو نهان كني
شكوه تا به كي ز جور اين و آن كني
دل غمين به گوشه اي چرا نشسته اي
جان من مگر تو عمر جاودان كني
تا كي تو چنين باشي
عمري دل غمين باشي
گل گشت چمن بهتر
يا گوشه نشين باشي
تا كي بايد باشي افسرده در بند دنيا
خندان جوشان چون گل
تا بيني لبخند دنيا
*****
آمد آمد
با دلجويي
گفتا با من
تنها منشين
برخيز و ببين
گلهاي خندان صحرايي را
از صحرا درياب اين زيبايي را
با گوشه گرفتن
درمان نشود غم
برخيز و به پا كن
شوري تو به عالم
تو كه عزلت گزيده اي
غم دنيا كشيده اي
ز طبيعت چه ديده اي تو
تو كه غمگين نشسته اي
ز جهان دل گسسته اي
به چه مقصد رسيده اي تو
سه شنبه ۲۰ خرداد ۹۳ ۱۳:۲۸ ۶۴۷ بازديد
تا كنون نظري ثبت نشده است
امکان ارسال نظر برای مطلب فوق وجود ندارد